12de dag Phuket - Phi-Phi Island snorkelen

We hebben het gedurfd hoor, om te snorkelen. Het was wel een hele lange vermoeiende dag. Het begon dus al om 5.45 uur opstaan, 6.30 uur ontbijt en 7.10 uur opgehaald. Na weer meer dan 1 uur rijden kwamen we aan bij de haven om op een boot te stappen, langs eilanden varen en om te snorkelen. Het was een hectische drukke boot. Ontzettend veel mensen, sommige mensen moesten blijven staan omdat er geen plaats meer was. En dat voor ongeveer 1 ½ uur. Het begon best als een mooie dag en de zon scheen terwijl we vaarden. Daar wordt je natuurlijk weer slaperig van dus nog ff een tukkie doen. Toen kwamen we aan op Phi-Phi Eiland. We moesten een beetje scheiden, de ene ging gewoon op het eiland, de ander duiken en de meesten gingen snorkelen. Weer een hele boot vol op elkaar gepropt. Aangekomen kreeg je wel een duikbril en een zwemvest en flippers kon je huren. Werd aangeraden voor scherpe rotsen, dus wij gehuurd. Ik zei nog wel tegen die meneer dat we het nog nooit gedaan hadden dus zei hij dat we dan een zwemvest aan moesten doen. Eenmaal kant-en-klaar moest je op de rand zitten van de boot, pakte hij je bij je zwemvest en liet je zakken in het water. Wel even schrikken maar door de zwemvest blijf je heerlijk drijven. We gingen een beetje van de boot weg, duikbril op en dan moest je dus naar voren kukelen om wat te zien. Dat vonden Mariska en ik wel een beetje eng en Mariska riep al meteen, ik doe het niet hoor. Dus ik toch maar proberen en prompt zie ik meteen een paar visjes langs me gaan. Ik hup, meteen me hoofd omhoog van de schrik. Komt een man van de boot, die het allemaal een beetje in de gaten hield, en die hield wat in zijn hand om aan ons te geven. Ik zei no no, en hij legt wat in het water en er kwam meteen een school kleine visjes op ons af terwijl ik naar beneden keek. We schrokken ons rot en gilden. Ja hallo, was wel voor het eerst dat we dat zagen. Maar ik bleef het toch proberen en merkte dat de visjes gewoon langs ons heen gingen zwemmen en zelfs bij je duikbril kwamen, net alsof ze je gedag kwamen zeggen. Zo leuk, en Mariska ging het toch ook proberen. Op een gegeven moment deed ze haar duim omhoog, ze was ook over haar angst heen. Dus Ruud, Mariska en ik lagen regelmatig plat in het water om naar verschillende soorten vissen te kijken. Echt weer een leuke ervaring, dus die angst is ook voorbij. Na ongeveer 10 tot 15 minuten heb je het wel weer voor gezien en zwommen we naar de boot toe. Ruud was er eerder dus kon hij ons mooi even op de foto nemen (we hebben helaas geen waterdichte fotocamera). Weer opgeklommen, alles ingeleverd en terug naar het eiland voor de lunch. Na de lunch zei de man dat we tijd hadden voor te zonnen of te winkelen, dat was zo rond 13.45 uur en we moesten om 14.30 uur terug op de boot zijn. Nou, dan heb je niet echt veel tijd hoor. Er was op het stuk waar wij waren eigenlijk helemaal geen strand. Er stonden een paar bedjes die je kon huren op een heel klein strookje zand, te zielig voor woorden. Dus wij een klein beetje winkelen en om 14.00 uur gauw een bakkie koffie gehaald. Ruud wou op tijd op de boot zijn voor het geval dat we geen plaats meer hadden. Dus een kwartier later waren we bij de boot, was die in het midden, daar zaten wij op de heenweg want die was overdekt met zijkanten open, al vol. Dus maar naar het open bovendek. Daar was gelukkig nog plaats. Maar je zag al donker worden en toen we begonnen met varen kwam al na nog geen 10 minuten al de eerste regendruppels. Ruud zei, we blijven gewoon zitten, doen onze kleding uit want we hebben toch badkleding aan. Nou, dat kon je echt wel vergeten hoor. Het begon harder te regenen met wind dus in een mum van tijd was je al zeiknat. Wij naar het middendek, maar die stroomde natuurlijk helemaal vol met mensen. Want aan de zijkanten van het middendek kon je ook al niet meer zitten want de regen kwam daar ook al. Wij nog een trap naar beneden waar je een klein gedeelte overdekt en een gedeelte open was. Met een handdoek om ons heen even op het open gedeelte gezeten omdat het afdakje de regen een beetje tegenhield. Maar dat duurde niet lang dus wij en nog meer mensen zochten een plekje onder het afdakje. O o, het weer werd steeds slechter en we konden niet meer zitten. Door het slechte weer duurde de reis meer dan 2 uur. We waren kapot en nat. Dus voor het kwartiertje snorkelen zijn we meer dan 6 uur onderweg geweest. Maar… we hebben gesnorkeld. We raden het echter wel af om op deze manier dit te ondernemen zeg. Veels te kolossaal en toeristisch opgepropt op een boot. Er waren zelfs 4 van de vrouwen in het zwart met zo’n spleet voor hun ogen. Wat moeten die mensen daar toch. Ik zag zelfs dat een man zo’n vrouw met een kind op de foto zette. Nouja, vindt het knap dat ze kunnen zien wie dat is, in ieder geval 1 van de 4. Na een extra lange thuisrit met een busje, slecht weer en spits, kwamen we om 18.15 uur aan bij ons hotel. Ons meteen gedoucht en aangekleed om wat te gaan eten en een beetje te wandelen. Ik heb een foto gemaakt van de dames van plezier, of in ieder geval van paaldanseressen waar je een hele drukke lange straat vol van hebt. Je ziet ook een grote disco met paaldanseressen die er wel heel gezellig uitziet. Meteen aan de overkant was zo’n zelfde zaak die dus een week geleden in brand stond en waar 4 mensen, 1 duitser, 1 Engelsman, 1 danseres en 1 bediening om het leven is gekomen. Het regende trouwens nog steeds he pfff. Uiteindelijk zijn we naar huis gegaan en is deze dag ook weer voorbij. Morgen lekker uitslapen, hopelijk naar het strand voor een zonnetje en ff gewoon te hangen en ’s avonds naar Fanta Sea dinershow. Op het foldertje lijkt het ontzettend groot en leuk, dus we zullen wel zien. Schoonmoedertje, geen appeltje voor de dorst bewaren, hihi? Dees, natuurlijk ook de groetjes terug aan Kevin en Roytje. Mama en tante Loes…. Alles goed met jullie?
Doeidoei, Sa-wa-di Kha en tot morgen