8ste dag Chang Mai

Hey Karin, de tuktuk wordt het echt niet meer hoor. Ruud zit helemaal opgepropd en zijn hoofd komt tegen het dak. Hij ziet helemaal niets dus we gaan maar lekker met de taxi, is nog goedkoper ook. We hadden al aangeboden gekregen voor een route langs allemaal tempels voor 200 Baht, maar nee, we doen het op onze eigen houtje. En het lukt aardig hoor. En Ruud wilt niet gemasseerd worden, wij wel. Maar hij wilt geen uur wachten dus Mariska en ik gaan het wel in Phuket samen doen als Ruud bij het zwembad of strand is. Dan gaan we maar op ons zelluf, we willen toch 1 of 2x gemasseerd worden. Is niet duur hier. 150 Baht (zeg maar 4 euro) voor 1 uur voor je voeten. Of 200 Baht (rond de 5 euro) voor je voeten, benen, schouders, rug. Ach, je kan van alles doen voor ruim onder een tientje. Maar wel heel erg lief dat je met ons meedenkt hoor Karin xxx. Suze, je bedoelt toch wel die olie die je in een bakje met water doet toch? Wat wij toen ook in Limburg hadden gekocht en waar je 1 of 2 druppels maar in hoeft te doen.
Hey Tante Loes, het is zeker gelukt. Goed hoor weer van u. Ik miste al een klein berichtje van u. De andere berichtjes heb ik helaas niet ontvangen. En gisteren eventjes op Facebook gekeken en zag daar ook wel wat reacties hihi. Maar ben praktisch alleen bezig met waarbenjij.nl. Vindt het wel genoeg want kleine verhaaltjes vertellen kan ik niet zoals u wel kunt lezen hihi. Nou, hier weer een volgende dag in Thailand, Chang Mai vanuit Hotel Rimpling Village.
We wilden onze dag rustig beginnen met even bij het zwembad te liggen maar het regende helaas. Nou, paraplu mee, taxi genomen en op naar de tempels dan maar. De eerste tempel was een hele mooie vanbinnen. Zijn ze wel allemaal maar deze was best wel groot. Hij heet Wah Phra Singh. Er waren veel mensen en monnikken aanwezig. Ook veel kinderen-monnikken. De kinderen zijn vaak arm en kunnen niet naar school en worden dan voor een paar jaar monnik om gratis een schoolopleiding te volgen. Dan moeten ze natuurlijk ook de godsdienst leren en in de gewaden lopen. Vind het wel mooi dat ze dat aanbieden. We mochten dus foto’s maken maar je voelt je wel bezwaard hoor. De mensen komen hier om te bidden en je moet stil zijn. Maarja, ze hopen natuurlijk ook dat je wat geld achterlaat zodat ze dit kunnen blijven onderhouden en de monnikken. Je ziet op een foto wat ‘gouden’monnikken en eentje in het midden. We dachten eerst dat het een echte monnik was die in trance was. Maar in een tempel daarnaast zaten er drie op een rij waar je heel dicht bij kon komen. Toen zagen we dat ze van was waren, dat was wel een teleurstelling. Komt zo nep over. Nou, op naar de volgende tempel. Die was ook heel mooi maar een stuk rustiger. De tempel heet Wat Chedi Luang. Je kan niet wierook of kaarsjes in deze tempels branden. Maar voor deze tempel was een kleinere boeddha buiten en we konden daar kaarsjes en wierook neerzetten. Dus aan een stalletje wierook en een aansteker gekocht want… zoals beloofd he Karin… speciaal voor Karin wierook aangestoken. De foto is bewijs hihi. Verder nog wat andere kleinere tempels gekeken en toen kreeg Mariska er wel genoeg van. Blijven we tempels kijken, ik heb ze nou wel gezien hoor. Oke, we stoppen ermee. Ruud kreeg er toch genoeg van om steeds zijn schoenen met veters los te maken, want je mag niet met schoenen naar binnen. Bij de laatste tempel zat een man buiten op een stoel. Maris en ik waren even binnen en die man begon met Ruud te praten. Hij dacht eerst natuurlijk, daar gaan we weer, tuktuk meneer, een gids meneer, waar gaat u naartoe. Maar deze was eindelijk anders. Hij vertelde dat hij zijn huis kwijt was geraakt met de Tsunamie 10 jaar geleden. Hij heeft gelukkig niemand van zijn familie verloren omdat ze daar gewaarschuwd waren om hogerop te gaan. Alleen zijn huis was er dus niet meer. Hij heeft zijn land later goed kunnen verkopen en is in Chang Mai gaan wonen. Hij is er dus beter op geworden zei hij. Gelukkig maar, Boeddha was met hem zeggen we maar. Hij begon over wat we al gezien hadden en waar we naartoe gingen. We vertelden dat we over een paar dagen naar Phuket gaan en hij kwam met verhalen over de eilanden waar we beslist naar toe moesten. Hij vertelde dat we naar het toeristenburo niet ver hier vandaan moesten gaan want daar was het goedkoper dan in Phuket zelf. We dachten eerst, jahoor, daar gaan we weer, hoeveel moeten we betalen? Maar nee, deze man was eindelijk eens niet op ons geld uit. Wij zijn daar naartoe gelopen en 2 hele mooie toers geboekt in Phuket langs de eilanden. Bij de ene gaan we snorkelen (nog nooit gedaan he, met al die vissen in het water ieuw) en bij de ander gaan we met een kano langs de grotten en langs de James Bond grot, waar hij The man with the golden gun heeft opgenomen. We zijn benieuwd en vinden het reuze spannend om dat te gaan doen. Dus dit was een goede tip hopen wij. Toen naar het hotel gegaan en ff wat gelegen om daarna weer op pad te gaan om te eten. En ja hoor, Mariska had een tentje gezien die frikandellen en kroketten verkochten dus daar moesten we naar toe. Nou oke dan, ik mokkend er achteraan. Ik moet me af en toe ook aanpassen toch. Nou, komen we in een klein zaakje van een Belg!!! Mariska en ik een frikandel met kroket en patat en Ruud varkenshaasje met pepersaus. Nou zeg, die kroket was me vies. Of zelf gemaakt of er was wat anders mee. Hopen dat we geen kramp krijgen vannacht hihi. En die frikandel, ik weet niet, zo een aparte smaak. Zeker een Belgische frikandel. Dus het was geen succes en daar gaan we ‘gelukkig’ niet meer naar toe. We hebben voor morgen een mooi restaurant op het oog weer aan het water. Mmm, zal wel weer naar mijn bekkie zijn, helaas voor Mariska en Ruud. Toen nog over de avondmarkt gelopen en weer wat souveniertjes op de kop getikt. We komen er aardig uit. Maar wat moet je onderhandelen zeg. We hadden iets gekocht, dachten dat het een redelijke prijs was. Maar we wilden er nog een paar maar dat had ie niet meer. Na goed zoeken toch nog een tentje gevonden en die was een stuk goedkoper al meteen. Verdorie, weer net teveel betaald. Ik zei het toch, zegt Ruud nog. Je hoeft geen medelijden te hebben, ze lachen je gewoon uit als je betaald hebt. Nou hoor . Toen weer een taxi naar het hotel, even gewhatsapped met Desiree en nu weer naar bed. Morgen vroeg op, om half zeven. En dan naar de… Olifanten voor een hele dag. Dat horen jullie morgen weer, we zijn zelf ook erg benieuwd en een beetje angstig voor hoe groot ze wel niet zijn. Maar… mijn motto: try before you die hihi.