Cayman Eilanden

De Cayman eilanden waren vandaag aan de beurt. We moesten om 10.00 uur op het eiland aanwezig zijn. We stonden om 07.30 uur op, aankleden en naar het ontbijt. Om 9.00 uur moesten we eerst op een kleine boot om aan land te komen. Even een beetje rondgelopen en toen naar de plek gegaan van onze tour. We kregen allemaal een gekleurd bandje om zodat je kon zien wie welke tour had, in ieder geval wel voor de dolfijnen in Dolvin Cove. Wij kregen een oranje gekleurd bandje om en gingen met de Stingrays en dolfijnen zwemmen. Eerst gingen we met een busje een kwartiertje rijden langs mooie huizen en een goed verzorgd en mooi eiland. Bij Dolvin Cove gingen we eerst met een boot op zee naar de stingrays toe. Daar was het wel ondiep water, zo ongeveer van je bovenbenen tot de helft van je buik (mijn lengte dan). Daar waren echt hele grote stingrays, je weet wel, zo’n platte vis die net lijkt of die vliegt met een lang punterige staart. De vrouwtjes zijn 5x groter dan de mannetjes. Op de boot was wel al uitgelegd hoe je met de stingray om moest gaan. Dus ontspannen, knieën een beetje gebogen en losjes je armen onder het water gebogen naar voren. Eerst waren Mariska en ik best wel bang. Ze zwemmen met velen langs je heen en kwam best angstig over. Er was een man van de boot (er was ook een man aanwezig die foto’s maakte) die een hele grote stingray in zijn armen hield en de mensen 1 voor 1 naar voren haalden. Toen ik aan de beurt was moest ik dus mijn armen losjes naar voren in het water houden. De man legde de stingray in mijn armen (foto), toen kon ik een kus geven, 7 jaar geluk zeiden ze, (foto) en toen moest je je omdraaien en gleed de stingray over je rug als een soort massage (foto). Mariska heeft het ook gedaan alleen geen kusje gegeven, nee, ze deed het beslist niet. Helaas voor haar dan geen 7 jaar geluk. Ruud heeft het helemaal niet gedaan. Hij heeft nog wel foto’s en filmpjes gemaakt van ons in het water. Er was nog een man van de boot die een stingray vasthield en daar kon je een massage van krijgen met de stingray. Mariska wou weer niet en ik zei, kom maar op hoor. Try before you die, blijft mijn moto. Mariska moest mij dan in haar armen houden en ik rustig languit liggen met mijn armen langs mij heen. Toen liet de man de stingray over mijn lichaam heen glijden, zo heerlijk zacht voelde dat aan en op het laatst over mijn gezicht. Dat was een verrassing voor mij want dat voelde ik niet aankomen, hihi. Echt weer een ervaring rijker, wauw. Je bleef nog wat in het water en de stingrays gleden zo langs je heen. Toen was het weer tijd om op de boot te gaan richting land om daar met de dolfijnen te zwemmen. Wij hadden een groep van 10, 7 uit 1 familie en wij met z’n drietjes. Eerst werd er uitgelegd dat je de dolfijn kon aanraken vanaf het gat op zijn hoofd, niet op zijn hoofd en wat je nog meer wel of niet moest doen. Nou, zwemvesten aan en het water in. Er was een vrouw die de dolfijn, genaamd Louise van 9 jaar oud (ze worden ongeveer 11 jaar) alles liet doen en een man die foto’s maakte en filmde. We moesten schouder aan schouder naast elkaar tegenover de mevrouw, die aan de kant stond, staan. Wel uiteraard wat van de kant. Je moest je zwemvest vasthouden. Louise, de dolfijn, kwam naar je toe zwemmen en gaf je een kus op je wang en toen gaf je een kus op haar mond. Zo lief, echt waar. We waren ook allemaal niet bang, ze komen ook zo rustgevend over. Toen moest je je armen gestrekt en handen naar voren doen. Ze kwam voor ons liggen en dan kon je haar aaien, we stonden met zijn drietjes als gezin. Toen weer 1 voor 1 met je armen en handen naar voren en dan kwam Louise naar je toe. Vlak voor je kwam ze uit het water en kon je haar vinnen pakken. Ze lag dan op haar rug en trok je mee naar de kant toe, echt gaaf. Toen deed ze nog wat trucjes zoals uit het water en koprol in de lucht, en nog meer trucjes. En toen was het alweer afgelopen. Zonde hoor, was veels te kort. We wilden nog langer met de dolfijn spelen, maarja, je kan het wel willen maar dan moet je nog een keertje terugkomen. Jaja. Dit was weer een ervaring om eeuwig in je herinnering te houden. Mariska wilde dit al jaren en ze zei, mijn droom is eindelijk in vervulling gegaan. Doet ons ook goed om te horen. Desiree had dit ECHT NIET gedurfd, toch Dees? Weer met het busje naar de pier en met een bootje naar onze cruiseschip. Daar even wat gegeten en even op het dek gelegen. Dat was geen succes. We lagen helemaal boven en daar was me toch een wind, zeg maar gerust storm. Als je wat rechtop zat ging je gewoon heen en weer, zo’n harde wind stond er. Alleen bovendek hoor, want ging je naar beneden, was er geen wind en was het meteen weer heet. Mariska en ik gingen een bubbelbad opzoeken en Ruud kwam op een gegeven moment ook naar ons toe. Toen gingen we ons weer douchen en aankleden want om 19.00 uur was er weer een optreden in de Venetian palace, het theater. Daar was een hele grappige man met een diabolo waar hij heel veel trucs mee deed en ook wat andere dingen. Was eigenlijk een comedian die heel goede trucs deed. We hebben echt weer genoten van het optreden. Toen weer naar onze Silver Dining room om avondeten te eten. Aan het einde van het eten werd er op muziek een polonaise gedaan met de bediening en de mensen die daar waren. Weer leuk om te zien. Nog daarna wat gelopen op het schip maar toch maar weer op tijd naar de hut toe. En verrassing wederom, op het bed lag een olifant. Morgen moeten we weer vroeg op want we gaan naar Jamaica om tussen de bomen te gaan slingeren als Tarzan en Jane (Ruud kijkt er vreselijk tegenop). Maar dat horen jullie morgen wel weer. Hebben jullie de foto’s nog bekeken van de afgelopen dagen. Dan weten jullie zo’n beetje wat we gezien hebben. Als we weer aan land zijn zal ik er meerdere opzetten want dan kost het ons niets, nu betalen we per minuut met een trage verbinding.
Wederom welterusten en tot morgen, doeidoei