Achtste dag, Brooklyn Bridge en Groud Zero

Vandaag zijn we vanaf ons hotel gelopen naar de Brooklyn Bridge. Dit is de brug die werd gebruikt om uit New York te komen tijdens de terroristische aanslag richting Brooklyn. Dit was de enige manier om de stad uit te komen. De metro was gesloten en auto's konden en mochten niet meer rijden. Wij zijn dus deze 'tocht' ook gaan lopen. Het was best druk omdat je merkte dat er veel mensen natuurlijk ook dezelfde gedachte hadden om dit te doen. Weer een bijzonder gevoel om dit te doen. Hebben alleen de brug niet helemaal afgelopen want dan moet je ook weer terug he, hihi. Jaja, ik weet dat jullie dat misschien zwak vinden maar we moesten nog de hele dag. Want we gingen ook weer terug naar Ground Zero om het museum af te kijken. We liepen vanaf de Brooklyn Bridge daar naartoe. We kwamen ook nog langs mooie grote gebouwen. Ruud zei, kijk dat is de bekende rechtbank waar verschillende films werden opgenomen. Toen zei ik kom, gaan we even naar binnen. Hij dacht dat misschien niet mocht maar ik zag gewone burgers ook naar binnen gaan. Dus hem toch zover gekregen. Moesten we eerst weer door de security en de tas laten scannen. Helaas moest ik mijn fototoestel inleveren anders had ik nog een paar mooie foto's van de hal kunnen nemen. We waren er nog geen 10 minuten binnen want alleen de hal was mooi. Dus naar buiten, kijk ik naar het gebouw ernaast, is dat de rechtbank hahaha. We waren in het administratiegebouw van de rechtbank. Nou ja, toch wel apart. Maar wel nog even een foto gemaakt op de trap van de rechtbank. We gaan verder. Nu eerst weer naar St. Paul's Chapel want er was toen een memorial en opname over de slavernij of zoiets. Er bleek toch nog wel wat meer te zien. Er stond ook nog een kaars met nederlandse tekst op, blijft toch apart als je je eigen taal ziet. Er was een memorialbord met allemaal embleems van over de hele wereld. Wat ook speciaal was, dat ze er een bed hadden staan die ze toen hadden neergezet voor gewonden en voor mensen van de brandweer en politie die even konden rusten op de dag van de ramp. Ik heb er ook steeds een foto bijgezet van de omschrijving van wat je op dat moment bekeek. Misschien dat jullie dat ook kunnen lezen en begrijpen wat ik fotografeer. Nu weer richting het museum. Onderweg toch weer even langs de memorial-plaquet van de brandweermannen. De man die er elke dag is om het te onderhouden praat de hele tijd over de ramp. Ik denk dat die man alleen maar die dag nog leeft. Want desnoods praat hij alleen of wacht tot de mensen stil staan om naar hem te luisteren. Dit hebben wij nu ook gedaan. Ruud heeft het gefilmd want hij vertelde over die dag. Hij zat zelf in de Noord-tower. Hij vertelde heel duidelijk dat er niet maar 2 torens verdwenen zijn die dag, maar 7 gebouwen. De North-tower was als eerste geraakt. Toen de South-tower (dit zijn de bekende Twin-towers). South-tower stort als eerste in elkaar boven op het derde gebouw, de Mariott-hotel. Toen nog 4 gebouwen erna. Dus in totaal 7 gebouwen en niet 2. Maar onder deze gebouwen was ook nog een parkeergarage en metro. Die zijn ook ingestort en daar waren natuurlijk ook nog mensen. De daklozen, gewone mensen en mensen die daar werkten. Dus waar steeds over gesproken wordt en herdacht is dus niet het echte aantal mensen die daar werkelijk overleden zijn. Daar hebben wij inderdaad nooit bij stilgestaan en wisten het trouwens ook niet. Dus het was toch weer zeer interessant dat we weer hier langs waren gelopen. Nu op naar Ground Zero. Langs de watervallen om een ticket te kopen. Je kan niet zomaar doorlopen want er zijn tijden dat je binnen mag. Wij waren er om 14.00 uur en mochten 14.30 uur maar mochten al om 14.15 uur naar binnen gaan. Weer door de security. Want dat gebeurt best veel hoor dat je je tas, telefoon, fototoestel, riem e.d. moet laten scannen. We konden een heel stuk overslaan en gingen verder in grootste gedeelte van het musem waar je helaas geen foto's mag maken. O o o, wat was dat weer zwaar zeg. De films, de gesproken fragmenten van de mensen in vliegtuig vlucht 93 die neergestort was in Pennsylvania. Door deze mensen, die wisten dat ze gekaapt waren, is er een ramp voorkomen die naar het Witte Huis zou leiden. De mensen hebben de terroristen overvallen en daardoor is het eerder neergestort. Alle 33 passagiers, 7 bemanning en 4 kapers kwamen daar om het leven. Je hoorde de terroristen via de cockpit tegen de mensen praten. Eerst hadden ze de verkeerde knop ingedrukt en kwam het gesprek dat de mensen moesten gaan zitten en stil moesten zijn, bij de verkeersleiding. Dus ze wisten meteen dat deze vliegtuig ook iets wilde gaan ondernemen. Dit was de vierde vliegtuig, 2 gingen in de Twin Towers, 1 in de Pentagon en deze dan. De militairen stonden op een punt om het vliegtuig neer te halen maar gelukkig, zei president Bush, is dat niet nodig geweest. Het idee om burgers en personeel de lucht uit te schieten uit voorzorg zou nog zwaarder wegen ten opzichte met wat al gaande was. Je hoorde ook de laatste gesprekken die de mensen voerden naar hun familie om ze te zeggen dat ze van hen hielden. De passagiers en bemanning waren via hun mobiele telefoons gewaarschuwd dat ze gekaapt waren en dat er 2 vliegtuigen in de Twin-towers waren gevlogen. Dus ze wisten dat dit ook niet goed zat. Aangenomen wordt dat de kapers het vliegtuig hebben laten neerstorten om zo te verhinderen dat de passagiers controle over het vliegtuig zouden krijgen. Je hoort de kapers met elkaar praten. De geplande vertrektijd van dit vliegtug was 8.15 in de ochtend maar was wat vertraagd en steeg pas om 8.47 uur op. Als het vliegtuig op tijd was vertrokken was het waarschijnlijk gelijk met de andere vliegtuigen op dezelfde tijd gekaapt en hadden de mensen niet geweten dat de andere vliegtuigen ook waren gekaapt en zou er geen opstand tegen de kapers zijn geweest. Echt heel erg. Maar er waren nog veel meer gesprekken die je hoorde onderling van de brandweermannen via de portofoons en telefoons. Zoveel is opgenomen, gevonden, achtergebleven. Je kan het niet voorstellen. Ook de routes die de vliegtuigen hadden ondernomen, de families en vrienden die de voicemail inspraken om te vragen of ze alsjeblieft wilden bellen om te zeggen of ze oke waren. Helaas dus niet. Ook veel foto's en teksten over de vliegtug die in de Pentagon vloog. Hier waren 53 passagiers, 6 bemanning en 5 kapers. Op de Pentagon zelf 184 doden. Dus in de 4 vliegtuigen waren ook veel doden te betreuren. Eenmaal de zaal uit, kwamen we bijna aan het eind van de museum. Daar zag je de fundering van de torens. Binnenin (waar wij dus van alles konden zien) was de plek waar officieel de torens stonden. Ze hebben daar de watervallen precies op gebouwd en daaronder is dus de gehele museum op de officiële plekken van de Twin-towers stonden. De laatste ijzeren pilaar staat er, een raam die oorspronkelijk in een toren was. Je ziet steeds de foto-tekst erbij, dus als je Engels kan lezen is dat zeer interessant. Vooral voor onszelf om het precies te laten omschrijven waar ik soms de foto van maak. Na 3.5 uur, om 17.45 uur waren we klaar. Echt heel eerlijk hebben we nog steeds niet echt alles gezien en gehoord maar onze rug en benen konden het niet meer aan. Want je staat overal stil, soms best wel lang als het een filmpje was. Dus in totaal zijn wij er toch bijna 6 uur binnen geweest. De eerste dag van 17.30 tot over 20.00 uur. Maar we zijn zo blij dat we dit hebben mochten meemaken. Daarna terug naar hotel om wat warmers aan te trekken want het werd toch wel wat fris. We dachten, dan gaan we wat eten en daarna nog wat winkels bekijken. Nou, dat winkelen werd toch niets. Even een winkel ingegaan om iets te vragen namens Mariska. Een coffeeshop opgezocht voor een bakkie koffie en dan toch maar weer naar het hotel. We zijn kapot, de 'oudjes'. Morgen kijken we weer wat we gaan doen. In ieder geval gaan we nog even terug naar Central Park. Heel misschien tikken we nog een kaartje voor de helft van de prijs voor de Jersey Boys. Ruud heeft hem nog niet gezien. Ik heb hem samen met mijn moeder gekeken en vonden het een geweldige musical. Ik zou in Nederland samen met hem al gegaan zijn maar had per ongeluk kaartjes gekocht op de dag van de finale van de WK dus dat ging natuurlijk niet door. Kon gelukkig weer doorverkopen voor hetzelfde geld. We hebben nog een kaartje om de Empire State Building in te gaan en woensdag nog de Gospeltoer.
Weer een lang verslag maar nogmaals, ik doe het ook voor ons zelf om er een boek van te maken ;-)