Veertiende dag, 4de dag Curaçao

Op het moment dat ik dit verslag tik is Desiree 22 jaar geworden. Had haar al op zondag 28 september om 18.00 uur gefeliciteerd want in Nederland is het dan maandag 29 september 00.00 uur. Al eerder gefeliciteerd via Whatsapp en Facebook nogmaals in ons dagboek, van harte gefeliciteerd met je verjaardag wijffie.
Onze dag begon met een ontbijtje bij Pirate Bay. Het werd voor beide een omelet ham. Ze hadden wat kruiden erin gedaan wat wij niet echt thuis plaatste. Het was niet vies, maar het was anders. En het vulde behoorlijk. Ik kon de helft op en Ruud liet nog een kwart staan, en dat doet ie niet gauw hoor. We zouden ook even checken of de telefonische reservering goed was gegaan. Nou, dat was het dus niet. We stonden niet in het boek. Dus een mazzel dat we langs zijn gegaan. Dus voor vanavond 19.00 uur een tafel die we vanmorgen ook hadden. Was een mooi plekje vonden we. En de band zou ook om 19.00 uur spelen dus dat sloot mooi aan. Weer terug naar het hotel rond 9.00 uur en dachten dat we wel een mooi plekje konden scoren. Hadden ze heel veel bedjes weggehaald, juist waar we steeds zaten. Wat is er aan de hand. Een hele lege grote plek en om het zwembad wel nog bedden, dat wel. Er waren nog 4 bedjes met parasol die nog wel op een mooie plek stonden, aan de rand bij de bar. Dus ik ging even bij de bar vragen waarom dit was. Die vrouw wist het ook niet en zou even bellen. Die wisten het ook niet en zouden de beveiliging vragen. Ik zei nog, misschien weten ze het bij de handdoeken, maar ze verzekerde dat die het zeker niet wisten. Vreemd he, het is toch hun werkplek, de zwembadbar bij het zwembad. Ruud ging ondertussen de handdoeken ophalen en kwam terug toch met het antwoord. Er zou een functie komen, een soort evenement (achteraf mensen vanaf een cruiseboot die kwamen eten). Dus we dachten, dan gaan we daar maar niet zitten, want dan zitten we midden in de drukte van mensen. Op het strand waren de bedjes met parasols ook al bezet. Dus langs het zwembad bedjes gevonden met parasol maar die ook bij de palmen stonden. Dus best veel schaduw helaas, maar je moet toch wat. Was ook zo waardeloos, de parasol stond strak tussen een inham met 3 bedjes. Als de parasol dus open was had je geen zon en als je hem dicht deed zat je praktisch tegen het doek van de parasol aan. Dus toch maar liever open dan, dan dat je steeds het doek tegen je aan kreeg. Blijkt trouwens het evenement pas, dat hoorde we later, om 18.00 uur zou beginnen. Nou, dan zijn wij al weer lang weg. Meestal gaan we zo rond 17.00 uur naar onze kamer. En de vier bedjes waren natuurlijk ondertussen bezet. Het was wel weer erg warm dus hebben ook veel in het zwembad gezeten. Wat is dat toch heerlijk, een lauw zwembad met een warm zonnetje op je bolletje. We zijn ook even het strand weer opgelopen, daar in de zee gegaan wat trouwens ook heerlijk aanvoelt. Toen zag ik nog een plateau waar 2 bedjes opstonden. Ik zei, hier staat een heerlijk windje, zullen we hier even blijven. Ruud even handdoeken gaan halen en daar lagen we prinsheerlijk op een plateau. Maar helaas niet voor lang, want de wind was sterk (maar heerlijk warm) dus ook heel gevaarlijk. Dus na nog geen uur terug weer naar ons schaduwplekjes aan het zwembad. En zo ging deze dag weer om. In de avond dus op naar Pirate Bay. In het donker ziet het er toch weer heel anders uit. Veel gezelliger met lampjes en sfeerlicht. Toch wel weer een beetje jammer dat we de tafel al hadden uitgezocht op een verhoging want de tafeltjes op het strand zagen er toch wel heel romantisch uit. Maarja, dit was ook goed hoor. De bediening was hier top. Je hoefde maar te kijken en de jonge man van onze wijk hield het allemaal goed in de gaten dus dat ging prima. Het eten was gewoon, niet slecht maar ook niet super als de laatste twee dagen. De reaggae-band zou om 19.00 uur beginnen maar die hebben ook al geen klok maar wel de tijd. Ze druppelden binnen om 18.58 uur dus je wist dat duurt nog wel ff. En inderdaad, om 19.45 uur begonnen ze met spelen. Was wel leuk en gezellig muziek en goede zanger en zangeres. Maar, zo vreemd he, thuis zijn we niet naar bed te slaan en wordt het gauw tussen 1 en 2 uur in de nacht maar hier, zo tussen 20.00 en 21.00 uur zijn we gewoon kapot. Dus, erg he, om 20.45 uur taaide we af richting hotel om de hoek (nog geen 5 minuten rijden). Op de kamer nog even tv gekeken over de jihadisten en Ebola, och och wat een ellende toch en wat worden we steeds kwader op die jihadisten (of hoe je het ook schrijft). Waar gaat ons land, en zoveel andere landen naartoe met deze gevaarlijke mensen. Maar helaas, de tv gaat uit en het leven gaat toch verder. Maar het blijft elke dag om je heen deze ellende. In de kranten, facebook en tv. Echt verschrikkelijk.
Nou, morgen willen we een ontbijtje doen in het stadje en dan weer een plekje zoeken. Hopen dat we niet te laat zijn hihi. Verder weten we nog niet waar we gaan eten, ff internetten.